Coraz częściej stykamy się ze zjawiskiem osamotnienia i samotności, która według przewidywań WHO będzie nie tylko zjawiskiem społecznym, ale poważną jednostką chorobową. Coraz dotkliwiej odczuwany, szczególnie wśród młodych ludzi, lęk powoduje niepokój oraz zwiększa podatność na zaburzenia. Obserwowany zaś upadek wartości uniemożliwia nadanie życiu sensu oraz czerpanie z niego radości. Coraz wyraźniej odczuwany jest brak instrukcji, „jak żyć”, by zachować zdrowie psychiczne.
Jakie zatem strategie edukacyjne wdrożyć, jaką filozofię przyjąć, by pomóc młodym ludziom odnaleźć się w tej „nowej normalności”?
Powstaje wiele teorii i koncepcji edukacyjnych bazujących na najnowszych badaniach interdyscyplinarnych. Coraz większe znaczenie zyskują: psychologia pozytywna i jej wpływ na edukację
pozytywną, filozofia „agile”, czyli zwinne nauczanie oraz „deep learning”, czyli uczenie pogłębione.
Polecamy dziś tekst prof. Uniwersytet Śląski w Katowicach dr hab Alicji Gałązki.
